- išvogryti
- išvõgryti tr. 1. išpasakoti: Nors retai, ale išvõgrija da ką Pn. 2. LTR(Pnm) iškaulyti. \ vogryti; išvogryti
Dictionary of the Lithuanian Language.
Dictionary of the Lithuanian Language.
vogryti — võgryti, ija, ijo 1. žr. vograuti 4: Ponas gali netikėt, – ką aš žinau, tą ir vogriju Jž. Nė jis nieko išmano, nė ką, võgrija niekus Pn. 2. tr. prašyti, kaulyti: Nu tai jie ėmė jį vogryt vogryt ir išvogrijo šitą staladengėlę LTR (Pnm). vogryti; … Dictionary of the Lithuanian Language